ตอนที่ 686 หรือว่าซาร่าห์ประสบปัญหา
“วิเวียนพวกเราหากันมาเป็นชั่วโมงแล้วแต่ยังไม่เห็นซาร่าห์เลย คุณคงไม่คิดว่ามีปัญหาเกิดขึ้นกับเธอหรอกใช่ไหม?” แคโรลีนพูด
ขึ้นด้วยความกลัวเล็กน้อย
“ฉันไม่คิดว่าจะเป็นแบบนั้นนะ เรายังไม่ควรคิดในแง่ร้าย” วิเวียนตอบเธอ ความจริงแล้ววิเวียนก็รู้สึกกังวลเกี่ยวกับสถานการณ์ ตอนนี้อยู่เช่นเดียวกัน แต่เธอรู้ว่าไม่ควรจะสติแตกตอนนี้ “กลับกันก่อนเถอะบางทีอาจจะมีคนอื่นหาซาร่าห์เจอและกลับไปที่แคม ปีแล้วก็ได้ เพราะแบบนั้นเธอเลยไม่ได้ยินที่เราตะโกนเรียก”
“คุณพูดถูก ซาร่าห์จะต้องกลับไปที่แคมป์แล้วแน่ๆ เธอจะต้องปลอดภัยแน่นอน” แคโรลีนพูด เธอรู้สึกสงบลงมากเมื่อได้ยินค่า พูดของวิเวียน
วิเวียนและแคโรลีนหันหลังเดินกลับไปที่แคมป์ เมื่อไปถึงพวกเธอก็พบว่าเกือบทุกคนกลับมากันหมดแล้วเช่นกัน
เป็นยังไงกันบ้าง? มีใครเจอซาร่าห์บ้างหรือเปล่า?” วิเวียนถามอย่างรีบร้อน
“ไม่เลย”
“ไม่เจอซาร่าห์เลย คุณนอร์ตันกับชาร์ล็อตก็ยังไม่กลับมาด้วยเหมือนกัน”
เมื่อได้ยินคําตอบของทุกคนมันทําให้วิเวียนรู้สึกกังวลยิ่งขึ้นกว่าเดิม ถ้ามีอะไรเกิดขึ้นกับซาร่าห์ฉันจะบอกกับครอบครัวของเธอยัง
ไงดี?
“ใจเย็นๆ ก่อนหัวหน้า บางกลุ่มยังไม่กลับมากันเลยบางทีพวกเขาอาจจะพบซาร่าห์ก็ได้” ชายคนหนึ่งพูดปลอบใจเธอเมื่อเขาเห็น เธอมีท่าทางเป็นกังวล เขาพูดต่อว่า “ผมจะออกไปตามหาเธออีกที เกาะนี้ไม่ใช่เกาะร้างเป็นไปไม่ได้ที่เธอจะเกิดเรื่อง ผมคิดว่าชา ร่า น่าจะหลงทางมากกว่า”
“แล้วคุณนอร์ตันกับชาร์ล็อตล่ะ? สถานที่ที่ไปเอาน้ําไม่ไกลมากซึ่งพวกเขาก็น่าจะหาเจอตั้งนานแล้วถ้าเดินไปตามถนนเส้นนี้ ทําไมพวกเขาถึงยังไม่กลับมากัน?” เพื่อนร่วมงานอีกคนบ่นขึ้นมา เขาอดที่จะโมโหไม่ได้เพราะว่าเขาเริ่มจะเป็นกังวล คนพวกนี้ เป็นอะไรกันไปหมดนะ? พวกเขาไม่ใช่เด็กกันแล้วทําไมต้องทําให้พวกเราเป็นห่วงด้วย?
เมื่อวิเวียนได้ยินคําพูดพวกนั้นเธอก็คิดถึงภาพที่ฟินนิคกําลังหัวร่อต่อกระซิกอยู่กับชาร์ล็อตขึ้นมาโดยไม่รู้ตัว ในความคิดของวิ
เวียนพวกเขามีความสุขและยิ้มให้กันอย่างสดใส
ในใจของเธอเต็มไปด้วยความอิจฉาริษยาดังนั้นเธอจึงส่ายหน้าเพื่อไม่ให้ตัวเองคิดมากเกินไป
“รอคนอื่นๆ กลับมาให้หมดก่อนก็แล้วกัน ฉันไม่อยากเสี่ยงถ้าหากมีใครหายไปอีกระหว่างที่พวกเราตามหาซาร่าห์” วิเวียนสั่ง พวกเขา เธอกังวลว่าคนอื่นๆ จะเกิดเรื่องขึ้นเช่นเดียวกันดังนั้นเธอจึงบอกให้ทุกคนรออยู่ที่นี่ก่อน
แม้ว่าเวลาจะผ่านไปนานแล้วแต่ก็ยังไม่มีใครกลับมา วิเวียนเก็บความกังวลเอาไว้ไม่ได้อีกต่อ เธออยากจะออกไปตามหาพวกเขา อีกครั้ง ตอนนั้นเองที่แขนนอนรีบวิ่งเข้ามาท่าทางดูตื่นตระหนก
“เกิดอะไรขึ้น? เธอเจอพวกเขาแล้วเหรอ?” เพื่อนร่วมงานคนหนึ่งถามขึ้นอย่างร้อนรน
“ไม่ แต่ฉันคิดว่าฉันได้ยินเสียงซาร่าห์ร้องขอให้ช่วยตรงโน้น” แขนนอนบอกทุกคน เธอดูตกใจมาก หัวใจของวิเวียนเต้นแรงขึ้นทันทีเมื่อได้ยินสิ่งที่แขนนอนพูด ซาร่าห์เกิดเรื่องขึ้นจริงๆ เหรอ? วิเวียนรีบวิ่งไปหาแขนนอนและถาม
ว่า “เธอได้ยินเสียงร้องขอให้ช่วยที่ไหน? เธอแน่ใจนะว่าเป็นซาร่าห์”
“ฉันไม่แน่ใจ ฉันได้ยินเสียงคนร้องขอให้ช่วยและเสียงนั่นก็ฟังดูคล้ายเสียงของซาร่าห์ แต่ว่าฉันอยู่คนเดียวและฉันก็กลัวที่จะเดิน ไปดู ฉันจึงกลับมาขอความช่วยเหลือที่นี่”
“ทําไมเธอถึงอยู่คนเดียวล่ะ?” วิเวียนถามเธอ
พวกเขาทั้งสองคนไม่ค่อยลงรอยกันดังนั้นวิเวียนจึงระแวงแชนนอน
“ฉันควรจะอยู่กับเคนและเมลินดา แต่ว่าพวกเราทะเลาะกันเลยแยกกันไปคนละทาง” แชนนอนตอบอย่างร้อนรน “วิเวียนตอนนี้ ไม่ใช่เวลาที่จะมาพูดเรื่องนี้นะ รีบไปกับฉันเถอะตอนนี้ฉันเป็นห่วงซาร่าห์มาก”
เมื่อเห็นท่าทางตื่นตระหนกของแชนนอน มันดูเหมือนว่าเธอไม่ได้กําลังโกหก ด้วยความที่เธอเป็นห่วงซาร่าห์ที่ยังไม่กลับมาทําให้
การตัดสินใจของเธอไม่รอบคอบเท่าไหร่
“ตกลงรอเดี๋ยวนะ ฉันต้องไปเอาของบางอย่างจากที่แคมป์ก่อน” วิเวียนตอบก่อนที่จะรีบกลับไปยังแคมป์
ก่อนที่วิเวียนจะกลับมายังประเทศนี้ วิเวียนนึกถึงเรื่องที่ว่าพนักงานส่วนใหญ่ที่บริษัทจ้างจะเป็นผู้หญิง เธอเป็นห่วงความ ปลอดภัยของทุกคนดังนั้นเธอจึงซื้อสเปรย์พริกไทยกลับมาด้วย ฉันไม่คิดจริงๆ ว่าฉันจะต้องใช้มัน
“ไปตามหาซาร่าห์กันเถอะแชนนอน” วิเวียนพูดขึ้นหลังจากที่เธอไปหยิบสิ่งที่เรียกว่าอาวุธที่เธอเอามาด้วยเรียบร้อยแล้ว พวก
เราต้องรีบแล้ว ยิ่งรอนานเท่าไหร่ซาร่าห์ก็ยิ่งมีอันตรายมากขึ้นเท่านั้น