ลุ้นรักนางสาวซินเดอเรลล่า ตอนที่ 903
Read Latest Chapters.. Just Click ลุ้นรักนางสาวซินเดอเรลล่า ตอนที่ 903
วิเวียน วิลเลี่ยม คือหญิงสาวที่เพียบพร้อมทั้งรูปร่างหน้าตา การศึกษา หน้าที่การงาน แต่ชะตาชีวิตเธอช่างอาภัพ ถูกวางแผนจัดฉากให้เธอถูกคนแปลกหน้าขืนใจเพื่อใส่ร้ายว่าเธอเป็นพวกขุดทองจากป๋าแก่ๆ ตั้งแต่ยังเรียนมหาวิทยาลัย จนรักแรกของเธอหนีหายไปจากชีวิต เธอถูกตราหน้าว่าเป็นหญิงใจง่ายขายตัวจนต้องไปนัดบอดกับชายแปลกหน้าเพื่อหาคนมาแต่งงานด้วยจะได้มีชื่อเป็นพลเมืองของเมืองซันไชน์และได้รับสวัสดิการในโรงพยาบาลรักษาแม่ที่เป็นมะเร็งระยะสุดท้าย ต่อมาเธอได้แต่งงานกับชายปริศนาที่พิการต้องนั่งวีลแชร์ แต่ปรากฏว่าเขากลายเป็นมหาเศรษฐีจากตระกูลผู้ทรงอิทธิพลอันดับต้นๆ ของเมืองไปเสียนี่ ติดตามชีวิตพลิกผันของวิเวียนได้ที่นี่เท่านั้น
Read Latest Chapters.. Just Click ลุ้นรักนางสาวซินเดอเรลล่า ตอนที่ 903
ตอนที่ 902 เจอเบเนดิกต์ วิเวียนตัดสินใจถามปารีสว่ามีธุระหลังเลิกงานหรือไม่ ถึงจะคิดว่าหญิงสาวคงมีเวลาก่อนสอนพิเศษ แต่ถามไว้ก่อนย่อมปลอดภัย กว่า “เยี่ยมเลย! ฉันอยากไปช็อปปิ้งกับเธอ” ปารีสเริงร่าที่วิเวียนชวนออกไปด้วยกัน เป็นครั้งแรกที่อีกฝ่ายเข้ามาตีสนิทกับเธอ “ดีเลย ฉันก็คิดอยู่ว่าเธอคงว่าง” วิเวียนพูดยิ้มๆ ปารีสเดินมาหาวิเวียนถึงที่ทันทีที่เลิกงาน “ไปกันเถอะวิเวียน” เธอพูด มินิเดรสพิมพ์ลายดอกของเธอพลิ้วไหวขณะที่เดินเข้ามา อย่างตื่นเต้น ปารีสเป็นสาวน้อยที่มีความสูงกําลังดี ชุดของเธอขับใบหน้าสวยหวานให้ดูสดชื่นมีชีวิตชีวา มินิเดรสตัวนั้นเพิ่มความคลาสสิคและสง่างาม ผสมผสานกันอย่างกลมกลืนกับบุคลิกอันเป็นเอกลักษณ์ของเธอ วิเวียนเงยหน้ามายิ้มให้ก่อนทั้งคู่จะออกไปด้วยกัน รถเก๋งคันหนึ่งจอดขวางอยู่ตอนที่สองสาวมาถึงลานจอดรถของช็อปปิ้งมอลล์ วิเวียนบีบแตรซ้ําๆ แต่ไม่ได้ผล *ฉันลงไปบอกคนขับดีไหม?” ปารีสถามอย่างร้อนใจ เธอมีเวลาช็อปปิ้งกับวิเวียนเพียงชั่วโมงเดียวและไม่อยากเสียเวลาอยู่ตรงนี้ “อือ ก็ดีเหมือนกัน” เห็นคนขับยังไม่มีทีท่าจะขยับรถ วิเวียนพยักหน้าและเห็นด้วยกับข้อเสนอของปารีส ปารีสมองซ้ายขวาขณะลงจากรถ แถวนั้นมีรถไม่มาก เธอจึงคิดว่าคนขับรถคันนั้นอาจมีเหตุผลบางอย่าง เธอเดินไปเคาะกระจก กระจกถูกเลื่อนลง เผยให้เห็นชายสวมสูทสีดําคนหนึ่ง แม้จะมีใบหน้าคมเข้ม แต่นัยน์ตาชวนมองของเขาก็บ่งบอกถึงบุคลิกอบอุ่น “มีอะไรให้ผมช่วยครับ?” เขาถามสั้นๆ “เอ่อ ขอโทษนะคะ แต่คุณช่วยเลื่อนรถสักนิดได้ไหม? คุณขวางทางเราอยู่” ปารีส รถของวิเวียนที่อยู่ด้านหลังและมองอีกฝ่ายอย่างประหม่า เธอเพิ่งเคยเจอผู้ชายหน้าตาดีขนาดนี้เป็นครั้งแรก จึงอดเคอะเขินไม่ได้ “อ้อ ขอโทษครับ ผมไม่รู้เลย …
ตอนที่ 901 งานเลี้ยงบริษัท “กินให้หมดนะจ้ะ” วิเวียนเร่งแลร์รี่เมื่อเห็นลูกนั่งจ้องหน้า เขาต้องรีบนอนจะได้พร้อมสําหรับการเรียนในวันพรุ่งนี้ “ไค้ ะแม่” แสร์รี่หยิบช้อนส้อมและกินอาหารต่ออย่างเชื่อฟัง มารยาทบนโต๊ะอาหารอันสุภาพและพิถีพิถันต่างจากแม่ของเขา สิ่งนี้เกิดขึ้นจากการเลี้ยงดูและสภาพแวดล้อมในชีวิตที่แตกต่างกันในการเติบโต แม้ว่าวิเวียนมีมาดและดูหรูหรา แต่ลูกชายเธอเป็นธรรมชาติของจริง เขามีความสง่างามออกมาจากภายใน ฟินนิคก็บํารุงเธอด้วยอาหารอร่อยและมีประโยชน์ เพื่อเป็นการชดเชยค่ําคืนยาวนานที่เขามอบให้เธอเมื่อคืน “บริษัทจะจัดงานเลี้ยงพรุ่งนี้ คุณอยากไปกับผมไหม?” เขาถามและชําเลืองมองเธอ “ฉันเหรอ? ทําไมล่ะ?” จากที่วิเวียนจําได้ ฟินนิคไม่เคยพาเธอไปออกงานไหนที่เกี่ยวข้องกับการงานเลย คราวนี้เขาพยายามทําอะไรกันแน่? วิเวียนอดไม่ได้ที่จะมองเขาด้วยความสงสัย “ผมอยากแนะนําภรรยาให้คนที่บริษัทรู้จัก ไหนๆ คุณเองไม่มีธุระให้ทําที่บ้านอยู่แล้ว ก็ไปด้วยกันเลยสิ” วิเวียนคิดว่าที่เขาพูดฟังดูเข้าท่าดี เธอจึงตกลงไปงานเลี้ยงบริษัทกับเขา ตั้งแต่ที่ฟินนิคกลับมา เขาก็ทํางานเกือบทั้งหมดในบริษัท ซึ่งทําให้ภาระที่วิเวียนแบกไว้ไม่หนักอึ้งอีกต่อไป เป็นเรื่องดีที่ฟินนิคได้กลับมา ตลอดสองปีนี้ เธอทํางานหักโหมเพื่อให้แคร์รี่มีชีวิตที่ดี ตอนนี้ฟินนิคกลับมาแล้ว เธอก็ไม่จําเป็นต้องทํางานหนักมากขนาดนั้นอีก “ได้ค่ะ เดี๋ยวฉันไปงานกับคุณด้วย” เธอตอบตกลงแล้วมองดูจานของฟินนิคและเลื่อนให้ไปใกล้เขามากขึ้น เขาต้องกินมากกว่านี้ ช่วงหลายปีที่ผ่านมา เขาน้ําหนักลดลงไปเยอะเลย ฟินนิคกินอาหารทั้งหมดที่เธอส่งให้ แล้วเขาก็อธิบายถึงการเตรียมการที่จําเป็นสําหรับงานเลี้ยงในอีกสองวันถัดไป “งานเลี้ยงจัดโดยบริษัทเราและเนวิลล์กรุ๊ปเพื่อฉลองการร่วมเป็นพันธมิตร” “เนวิลล์กรุ๊ปเหรอ? ฉันคิดว่าพวกเขาเป็นศัตรูเราเสียอีก คุณรู้ได้ไงว่าพวกนั้นจะไม่วางแผนยึดบริษัทเราไปอีก?” วิเวียนแสดง ความแคลงใจออกมา เธอมั่นใจว่าฟินนิครู้ตัวเองดี แต่เธอก็เอาแรงจูงใจของเขาไม่ออก …
ตอนที่ 900 ติวเตอร์คนโปรด รับทราบ ผมไปเตรียมตัวก่อนนะ” ฟินนิคพูดเสร็จแล้วลุกขึ้นมาขยี้ผมที่เธอหวีไว้อย่างเรียบร้อยจนยุ่งเหยิง แล้วเดินออกไปพร้อมยิ้มอย่างพึงพอใจ วิเวียนพูดบ่นอยู่ในลําคอและกลอกตาใส่เขาที่กําลังเดินออกไป พอวันนี้เธออยู่ที่บ้าน วิเวียนปล่อยผมไปตามธรรมชาติแล้วทิ้งตัวลงนอนบนเตียงพร้อมกับหนังสือในมือ เหลือเพียงแม่บ้าน แลร์รี่ และเหล่าติวเตอร์อยู่ที่บ้าน ตอนนี้เป็นเวลาเหมาะที่จะนั่งอ่านหนังสือดีๆ สักเล่ม วิเวียนเพลิดเพลินกับหนังสือจนไม่รู้ตัวว่าฟินนิคกลับมาบ้านแล้ว “วิเวียน” เขาเรียกชื่อเธอและมองอย่างครุ่นคิด “มีอะไรคะ?” เธอเงยหน้ามองและพบกับสายตาครุ่นคิดของเขา “ผมคิดถึงคุณ” ฟินนิคพุ่งเข้ามากอดเธอโดยไม่ให้ตั้งตัว ท่าทีกะทันหันของเขาทําให้วิเวียนยิ้มออกมา “ไปอาบน้ําก่อน แล้วจากนั้นกินมื้อเย็นกัน” แม่บ้านรู้เวลาเลิกงานปกติของฟินนิคจึงทําให้เธอเตรียมอาหารไว้พร้อมแล้ว แต่วันนี้ฟินนิคกลับบ้านเร็วกว่าปกติ แม่บ้านจึงเพิ่งเตรียมอาหารเสร็จ เธอเตรียมอาหารเสร็จและเดินขึ้นมาเรียกวิเวียน แลร์รี่ และฟินนิค แลร์รี่เพิ่งเรียนเสร็จเป็นวันแรกและติวเตอร์ของเขาก็กําลังกลับบ้าน “การเรียนวันนี้เป็นไงบ้างจ๊ะ แลร์รี่?” วิเวียนถามลูกชาย ตอนแรกเธออยากจะฟังความคืบหน้าจากครูสอน แต่ตอนนี้เป็นช่วงเวลาอาหารเย็น เธอจึงคิดว่าไม่รั้งครูสอนไว้จะดีกว่า แล้วเธอเองก็อยากคุยกับลูกด้วย “คุณครูน่ารักทุกคนเลยฮะ” แลร์รี่ตอบ ตราบใดที่แลร์รี่ได้เรียนรู้จากคุณครู เขาก็ไม่มีปัญหาอะไร “ตอนนี้ลูกอยู่ที่เกรดเท่าไหร่แล้ว?” เธอถามลูกชาย ตอนที่แลร์รี่สอบ พวกเขาทดสอบเขาจนถึงเกรดหกเท่านั้น วิเวียนและฟินนิคจึงไม่รู้ว่าแลร์รี่ควรเรียนต่อจากเกรดระดับไหน “เกรดแปดอะแม่” เด็กชายตอบเสียงนิ่ง พ่อแม่คู่นี้ตะลึงอีกครั้งกับคําตอบของลูกชาย ทั้งคู่ตั้งใช้เวลาสักพักถึงจะชินกับเซอร์ไพรส์แบบนี้ วิเวียนกับฟินนิคมองหน้าและยิ้มให้กันระหว่างที่ตักอาหารกิน “ใครคือครูคนโปรดของลูกล่ะ?” วิเวียนถาม …
ตอนที่ 899 งานแต่งงานที่ลืมไม่ลง ฟินนิครู้ทันว่าเธอกําลังคิดอะไร “วันนี้ก็ไม่ต้องไปสิ” เขาพูดพร้อมดึงเธอเข้ามากอดแล้วนอนหลับต่อ วิเวียนมองดูเขาอย่างถอดใจและตัดสินใจนอนต่อเช่นกัน เธอได้ยินเสียงจอแจแว่วมาจากชั้นล่าง คงเป็นพวกติวเตอร์ ไม่เป็นไรหรอก คุณฟิลเตอร์จะดูแลพวกเขาเอง ฟินนิคก็ได้ยินครูเดินเข้ามาในบ้านก่อนหน้านี้แล้ว แต่เขาก็เลือกที่จะนอนหลับต่อไป วิเวียนลุกขึ้นมาจากเตียงตอนบ่าย แม้ว่าเมื่อวานเธอนอนเต็มอิ่มแล้วแต่เธอยังรู้สึกเหมือนพักผ่อนไม่เพียงพอ ถ้าเธอยังอยู่บนเตียงแบบนี้ ตอนกลางคืนเธอคงไม่ได้นอนแน่ๆ วิเวียนรู้ว่านี่เป็นสิ่งที่ฟินนิคต้องการตั้งแต่แรก เขาอยากให้เธออยู่ถึงกลางคืนจะได้ให้เขามีโอกาสทําอะไรต่อมิอะไรกับเธอ เธออ่านใจเขาออกได้ทะลุปรุโปร่ง แต่เธอก็ตัดสินใจไม่บอกเขา “เร็วเข้า ได้เวลาตื่นกันแล้ว” เธอพูดแล้วดึงผ้าห่มเขาออก มือเธอนิ่งไปสักพักเมื่อเห็นว่าเขาเปลือยทั้งตัว “คุณเป็นไรไป? ทําเหมือนว่าไม่เคยเห็นผมแก้ผ้ามาก่อน” ฟินนิคแซวแล้วจ้องหน้าเธอ วิเวียนกลอกตาแล้วสลัดตัวเองออกจากเตียง เธอใส่เสื้อผ้าและไปล้างหน้าล้างตา เมื่อทั้งสองลงไปข้างล่างก็เป็นช่วงพักของแคร์รี่แล้ว เด็กชายนั่งมองสองคนนี้เดินลงบันไดจากที่โซฟา “ทําไมวันนี้พ่อแม่ตื่นสายกันจังล่ะฮะ?” แลร์รี่ถามตรงๆ จากที่เขาจําได้วิเวียนไม่เคยไปทํางานสายเลย ทําไมวันนี้แม่ถึงนอนหลับจนถึงช่วงบ่ายได้นะ? คําถามตรงประเด็นทําให้วิเวียนอยู่ไม่สุข เธอแอบส่งสายตาไปหาฟินนิคโดยหวังให้เขาตอบคําถามลูก “อ่อ เรามีเรื่องยุ่งให้จัดการตอนเมื่อคืน พ่อกับแม่เลยนอนดึกกัน” ฟินนิคพูดพร้อมจ้องตาลูกชาย วิเวียนจ้องตาเขม็งใส่สามีเมื่อเขาเลือกตอบลูกชายแบบนี้ เอาจริงหรือเนี่ย? เขาเป็นแค่เด็กเองนะ! ฟินนิคมองเธอแล้วเดินยิ้มเข้าห้องรับประทานอาหาร วิเวียนรู้สึกอายที่ยังอยู่ในห้องนั่งเล่น เธอจึงรีบเดินตามฟินนิคไป นับตั้งแต่ฟินนิคกลับมา วิเวียนคิดว่าเธอกับเขาควรไปจดทะเบียนสมรสกันให้เรียบร้อย “เมื่อไหร่เราจะไปจดทะเบียนสมรสกันล่ะคะ?” ฟินนิคที่กําลังตักอาหารถึงกับชะงักไป “ขอเวลาหน่อย ช่วงนี้ผมยุ่งมากเลย” “ทําไมล่ะ? …
ตอนที่ 898 ความกระหายไม่มีสิ้นสุด เนื่องจากฟินนิคได้เลือกปารีสเป็นหนึ่งในติวเตอร์ของแฮร์รี่ วิเวียนจึงมั่นใจว่าปารีสต้องเป็นตัวเลือกที่ดีที่สุด “ฉันสอบภาษา” เธอตอบวิเวียน ภาษาเป็นสิ่งที่ปารีสถนัดเป็นที่สุด เธอแค่ไม่มีโอกาสแสดงศักยภาพตอนทํางานเท่านั้นเอง วิเวียนพยักหน้าพึงพอใจแล้วกวาดตามองติวเตอร์คนอื่นจนมาหยุดที่ฟินนิค “ฉันคิดว่าทุกคนโอเคหมดเลย” วิเวียนพูดกับเขา “เอาล่ะ พวกคุณทุกคนต้องจัดสรรทําตามตาราง แล้วเจอกันอีกทีพรุ่งนี้นะครับ อย่าสายกันล่ะ” ฟินนิคพูดกับกลุ่มติวเตอร์ ที่เขาขอให้ทุกคนอยู่กันก่อนเพราะว่าเขาอยากให้วิเวียนได้มีโอกาสได้เห็นครูกลุ่มนี้หน่อย “ปารีส ให้ฉันไปส่งเธอที่บ้านนะ?” ฟ้ามืดแล้วและวิเวียนก็ไม่อยากให้เธอกลับบ้านตามลําพัง ฟินนิคมีสีหน้าบึงเมื่อได้ยินที่วิเวียนพูด และหันไปจ้องปารีสด้วยสายตาขุ่นเคือง เขาเฝ้ารอภรรยาสุดที่รักอยู่ที่บ้านทั้งวัน เขามีท่าทางชัดเจนว่าไม่อยากให้เธอออกไปไหนอีก “ไม่เป็นไรเลย ฉันกลับคนเดียวได้ กลับได้จริงๆ” ปารีสรีบปฏิเสธและเดินออกไป เธอรู้สึกได้ถึงสายตาเกรี้ยวโกรธจากฟินนิคเมื่อวิเวียนเสนอไปส่งเธอที่บ้าน เธอรู้ดีว่าต้องรีบกลับก่อนที่เธอจะทําให้เขาไม่พอใจ มากกว่านี้ “ชักสีหน้าแบบนี้ทําไมกัน?” วิเวียนเข้าใจในที่สุดว่าทําไมปารีสถึงรีบกุลีกุจอเดินออกไปเมื่อเห็นหน้าฟินนิค “ตอนนี้ก็มืดแล้ว เธอกลับบ้านคนเดียวไม่ปลอดภัย แล้วเธอก็ไม่มีรถขับด้วย นั่นยิ่งอันตรายเข้าไปใหญ่” “คุณต้องเลิกกังวลเกินไปได้แล้ว” ฟินนิคถึงวิเวียนเข้ามากอดแล้วส่งยิ้มกรุ้มกริ่มให้เธอ “มีอะไรอีกล่ะ?” วิเวียนรู้สึกว่าเขามีสีหน้าเจ้าเล่ห์ชอบกล ฟินนิคมีสีหน้าขึงขังตอนที่ติวเตอร์อยู่ด้วย วิเวียนไม่รู้จริงๆ ว่าเขาเป็นอะไรไปเมื่อเห็นสีหน้าแดงก่ําของเขาตอนนี้ เธอแตะมือที่หน้าเขาแล้วตกใจกับไอร้อนที่แผ่ออกมาจากตัวเขา “คุณโอเคไหม ฟินนิค?” เธอถามด้วยความกังวล วิเวียนนึกขึ้นได้ว่ามีคนเดินชนเธอระหว่างกลับบ้าน คนคนนั้นแอบเอาบางอย่างใส่กระเป๋าเธอด้วย เธอผละตัวออกจากฟินนิคที่โซฟาแล้วไปดูกระเป๋าตัวเอง เธอเปิดมาเจอเข้ากับถุงยางจํานวนหนึ่ง พนักงานขายเอาถุงยางใส่กระเป๋าเธอเมื่อเธอไปขนกับเขาระหว่างเดินทางกลับบ้าน วิเวียนตกใจจนพูดไม่ออก …
ตอนที่ 897 ไม่มีโบนัสให้ นั่นเป็นเพราะบรรณาธิการอาวุโส เธอกลับมาทํางานแล้ว “วิเวียนมาหาฉันที่ออฟฟิศด้วย” เธอตะโกนเรียก วิเวียนรีบเช็คน้ําที่ปากแล้วหยิบเอกสารบนโต๊ะ จากนั้นเธอส่งสายตาให้ปารีสสบายใจก่อนจะรีบวิ่งเข้าออฟฟิศไป “นี่คือรายงานค่ะ คุณเจนสัน” วิเวียนพูดและวางเอกสารลงบนโต๊ะอย่างสุภาพโดยส่งสายตาระแวดระวังจ้องมองไปที่ บรรณาธิการอาวุโส ถึงสามวิเวียนจะเป็นเจ้าของบริษัท แต่วิเวียนก็ยังเกรงกลัวเธอ วิเวียนสงสัยอยู่ในใจว่าทําไมบรรณาธิการคนนี้ไม่พูดอะไรเลยหลังจากบอกให้เธอเข้ามาในออฟฟิศ แต่เธอก็เอ่ยปากพูดขึ้นใน ทีสุด “เดือนนี้เธอจะไม่ได้รับโบนัสอะไรเลย” วิเวียนฟังแล้วโล่งใจเหมือนได้ยกภูเขาออกจากอก เธอเกรงว่าบรรณาธิการอาวุโสจะเลือกปฏิบัติเป็นอย่างดีด้วยเพราะเธอรู้ว่าวิเวียนเป็นใคร แต่เจนสันก็ไม่ทําตัวเช่นนั้น วิเวียนโล่งอกมากที่เธอมีเจ้านายตําแหน่งสูงกว่าที่ขีดเส้นชัดเจนระหว่างเรื่องงานและเรื่องส่วนตัว บรรณาธิการคนนี้นิ่งเงียบอยู่นานในตอนแรกเพราะเธอกําลังพิจารณาเรื่องการตัดโบนัสของวิเวียน ในมุมหนึ่ง ถ้าเธอตัดโบนัสเวียนไป มันไม่ส่งผลอะไรเพราะบริษัทเป็นของสามีเธอ แต่ในอีกแง่หนึ่ง ถ้าหากให้โบนัสวิเวียน ตัว เธอเองก็อาจจะได้ทําให้คุณนอร์ตันชอบเธอมากขึ้น แต่เมื่อได้ลองพิจารณาในอีกแง่หนึ่ง หลักการทํางานของเธอคือรักษาความเป็นมืออาชีพเอาไว้ เธอจะให้รางวัลและลงโทษ พนักงานตามประสิทธิภาพการทางาน “เธอติดตรงไหนหรือเปล่า? อยากรู้เหตุผลไหมที่ฉันตัดโบนัสเธอ?” เธอมองหน้าวิเวียนและถามไปด้วย “เป็นเพราะว่าเมื่อวานฉันออกไปช่วงบ่ายใช่ไหมคะ?” “ถูกต้อง” ปารีสเดินมาหาด้วยความกังวลแล้วเห็นวิเวียนเดินหน้าตาขึ้นมันออกจากออฟฟิศ “เธอจะไม่ได้โบนัสเหรอ?” ปารีสไม่เข้าใจว่าทําไมคนที่เพิ่งโดนตัดโบนัสถึงได้อารมณ์ดีอะไรเช่นนี้ วิเวียนช่างไม่เหมือนใครจริงๆ ปารีสเดินกลับไปที่มุมของตัวเองและจมอยู่กับกองงานต่อไป เธอมาจากครอบครัวที่ไม่ร่ํารวยแล้วเธอก็ไม่ค่อยประสีประสาเรื่องงาน เธอจึงรู้สึกโชคดีมากที่มีวิเวียนช่วยแนะนํา ปารีสพยายามแก้ปัญหาที่เธอเจอด้วยตัวเองก่อนขอให้วิเวียนช่วย วิเวียนเดินทางมาถึงบ้านหลังเลิกงาน และก็ตกใจที่ได้เจอคนแปลกหน้าจํานวนหนึ่งอยู่ในบ้าน มีทั้งผู้ชายและผู้หญิงยืนเรียงแถวยาวอยู่ และเมื่อเธอเข้าบ้านไปทุกคนก็หันมามองเธอ “มีเรื่องอะไรกันคะเนี่ย?” เธอหันไปเจอฟินนิคและถามไถ่เขา เธอสงสัยว่าคนแปลกหน้าพวกนี้ทําไมถึงยืนกันอยู่แทนที่จะนั่งโซฟา …
ตอนที่ 896 การเรียนที่บ้าน ความภาคภูมิใจจุดประกายอยู่เต็มหัวใจของฟินนิค นั้นถูกฉันเองใจเย็นๆ ไม่ต้องตื่นเต้น วิเวียนรู้สึกประหลาดใจในตอนแรก แต่เธอก็ยอมรับความจริงในทันที แลร์รี่สร้างเซอร์ไพรส์ให้เธอได้ตลอดตั้งแต่เขายังเป็นเด็ก อย่างไรก็ตาม วิเวียนต้องยอมรับว่าคราวนี้แฮร์รี่เอาชนะตัวเองได้ “นี่หมายความว่าแลร์รี่เรียนจบแล้วใช่ไหมคะ คุณคลาร์ก?” วิเวียนถามครูใหญ่ ไม่มีประโยชน์ที่จะให้เขาเรียนที่นี่อีกต่อไป มันจะเสียเวลาเปล่า “แน่นอนค่ะ ฉันจะเตรียมเอกสารให้พร้อม” ครูใหญ่กล่าวด้วยความยินดี เธอเขียนใบรับรองการสําเร็จการศึกษาและมอบให้พ่อ กับแม่ของแลร์รี่ ขณะที่ฟินนิคกับวิเวียนกําลังจะออกไปกับแลร์รี่ ครูใหญ่ก็ตะโกนเรียกพวกเขา “รอเดี๋ยวค่ะ” “มีอะไรเหรอคะ คุณคลาร์ก?” “อืม….พอจะเป็นไปได้ไหม ถ้าเราจะขอให้แคร์รีทําโฆษณาเล็กน้อยให้กับโรงเรียนของเรา?” ครูใหญ่ถาม แม้ว่าเธอจะรู้ว่าโอกาสมีเล็กน้อย แต่เธอก็ยังอยากลองขอดูซักครั้ง ท้ายที่สุด มันจะช่วยสร้างกระแสได้ถ้ามีเด็กที่น่าประทับใจอย่างนี้อยู่ในโรงเรียนพวกเขา “เราต้องขอโทษด้วยค่ะ คุณคลาร์ก เราไม่ต้องการเปิดเผยเรื่องแลร์รี่มากเกินไป” วิเวียนปฏิเสธครูใหญ่ ครูใหญ่เคารพการตัดสินใจของพวกเขาและได้แต่มองพวกเขาสามคนเดินจากไป “พ่อฮะ แม่ฮะ ตอนนี้ผมจะต้องไปเรียนที่ไหน?” วิเวียนและฟินนิคยังไม่ได้คิดเกี่ยวกับเรื่องนี้ เท่าที่จําได้ แลร์รี่เรียนแต่ละที่ไม่เกินสามปีเลย พวกเขาอดที่จะรู้สึกสงสัยไม่ได้ว่าเป็นเพราะพวกเขา หรือเป็นเพราะแลร์รี่ที่ฉลาดเกินไป แต่พวกเขาล้มเลิกความคิดนี้อย่างรวดเร็ว สิ่งสําคัญในตอนนี้คือลูกควรไปโรงเรียนไหนดี “เราให้แลร์รี่เรียนที่บ้านดีไหมคะ?” วิเวียนคิดว่ามันไม่เป็นความคิดที่ฉลาดพอที่จะให้เด็กเจ็ดขวบเข้าไปเรียนมัธยมต้น ผู้คนจะเริ่มพูดถึงอายุของเขา แลร์รี่รู้ว่าสิ่งที่คนอื่นคิดเกี่ยวกับเขานั้นไม่อาจมากระทบกระเทือนเขาได้ แต่การเรียนที่บ้านก็ไม่ใช่ ความคิดที่แย่นัก เขาสามารถเรียน …
ตอนที่ 895 อัจฉริยะ วิเวียนไม่สนใจใครเลยและเดินไปข้างหน้าเพื่อไปพบครูใหญ่ “คุณคลาร์กคุณคิดอย่างไรกับการที่แลร์รี่จะเลื่อนขั้นข้ามระดับชั้นเรียนคะ?” หลังจากที่วิเวียนพบครูใหญ่ในห้องพักครูเธอเล่าทุกอย่างให้ครูใหญ่ฟัง แต่ครูใหญ่กลับมองว่าข้อเสนอของเธอไร้สาระ นี่เป็นเรื่องที่ไม่เคยเกิดขึ้นมาก่อนในโรงเรียน โรงเรียนนี้เป็นโรงเรียนเปิดใหม่ วิเวียนเลือกที่จะส่งแลร์รี่มาที่โรงเรียนนี้เพียงเพราะอยู่ใกล้ที่ทํางานของเธอ เธอไม่ได้คาดหวังว่าแกร์รี่จะรู้มากกว่าสิ่งที่ชั้นเรียนของเขากําลังสอน ในความเป็นจริงแล้วแม้แต่แลร์รี่เองก็แปลกใจที่เขารู้ทุก อย่างที่สอนในชั้นเรียนนั้นแล้ว “แต่ถ้าคุณยังยืนยันอยู่ เราสามารถให้เขาสอบไล่ละระดับชั้นได้ ถ้าเขาสอบตกในระดับใดรับหนึ่ง เราจะให้เขาอยู่ในระดับชั้น เรียนนั้น คุณคิดว่าแบบนี้เป็นไงคะ?” ครูใหญ่แนะนํา แม้ว่ามันกินเวลาไปบ้าง แต่วิเวียนก็คิดว่านั่นเป็นความคิดที่ดี ดังนั้นเธอจึงตอบตกลง เธอขอให้ครูใหญ่ของโรงเรียนเก็บเรื่องนี้เป็นความลับก่อน เพราะเธอไม่ต้องการให้เด็กคนอื่นมองแลร์รี่แตกต่างออกไป แม้ว่าเด็กคนอื่นๆ อาจคิดว่าแลร์รี่ฉลาดเอามากๆ แต่พวกเขาก็อาจทําให้แลร์รี่กลายเป็นพวกชายขอบ เพียงเพราะแลร์รี่แตกต่าง จากพวกเขา วิเวียนไม่ต้องการให้ลูกของเธอเผชิญกับการเลือกปฏิบัติแบบนี้จากเพื่อนๆ คุณคลาร์กเห็นด้วยและเริ่มเตรียมการให้แลร์รี่เข้าสอบ เมื่อครูใหญ่เรียกและไปที่ห้องพักครู เด็กชายรู้สึกประหลาดใจที่เห็นพ่อแม่ของเขาอยู่ที่นั่น “พ่อฮะ แม่ฮะ” หลังจากไตร่ตรองดู เขาก็เข้าใจได้ทันทีว่าทําไมพ่อแม่ของเขาถึงอยู่ที่นี่ วิเวียนยิ้มให้เขาอย่างมั่นใจและมองครูใหญ่อย่างรวดเร็ว “แม่เพิ่งคุยกับคุณคลาร์กมา ครูใหญ่บอกว่าจะลงให้ลูกสอบไล่ระดับชั้น” เธออธิบาย “ใช่จ้ะ หนูแค่ต้องตอบคําถามในกระดาษข้อสอบเท่านั้นเอง” ครูใหญ่กล่าวเสริม แฮร์รี่พยักหน้าและเดินไปที่โต๊ะในห้องพักครู มีเอกสารแบบทดสอบทั้งหมดห้าฉบับถ้าแลร์รี่สามารถผ่านการทดสอบทั้งหมดนี้ได้ เขาก็สามารถข้ามระดับชั้นประถมไปได้เลย พูดตามตรงคุณคลาร์กไม่ได้คาดหวังอะไรจากแคร์รี่มากนัก เธอไม่คิดว่าเด็กคนใดจะสามารถข้ามระดับชั้นเรียนจากระดับประถม ศึกษาปีที่สองเป็นระดับมัธยมต้นได้ แต่เธอเข้าใจผิดหมด แลร์รี่ใช้เวลาประมาณสิบนาทีในการทําข้อสอบแต่ละฉบับจนเสร็จ คุณคลาร์กตกใจอย่างมาก เธอไม่เคยเห็นนักเรียนที่ฉลาดขนาดนี้มาก่อน …
ตอนที่ 894 ผมไม่อยากไปโรงเรียนนี้อีกแล้ว ความไม่พอใจเริ่มก่อตัวขึ้นเมื่อวิเวียนรู้ว่าเธอทํางานให้กับฟินนิคมาโดยตลอด มันไม่สนุกเลยที่เธอได้รับเงินเดือนจากสามีตัวเอง “ฉันกําลังจะลาออกแล้ว” เธอทําหน้าบึงปากมุ่ย ฉันต้องการทํางานในบริษัทเดอะแม็กกาซีนที่ไม่ใช่บริษัทของฟินนิค “ไม่มีทาง” ฟินนิคตัดบทเธอ เขาปล่อยให้เธอทํางานให้คนอื่นไม่ได้ วิเวียนรู้อยู่แล้วว่าไม่มีทางเปลี่ยนจุดยืนของเขาได้ เธอจ้องมองเขาโดยไม่พูดอะไร “มีปัญหาอะไร?” “คุณไม่ไปทํางานหรือไง?” เธอถาม ฟินนิคคาดหวังว่าเธอจะพูดบางสิ่ง แต่เธอกลับเปลี่ยนเรื่อง “วันนี้ผมรู้สึกไม่อยากทํางาน” ฟินนิคพูดอย่างคนมีสิทธิ์เลือก เขาเป็นเจ้าของบริษัทเขาสามารถทําอะไรก็ได้ คิดอีกที วิเวียนคิดว่าการเป็นหัวหน้าตัวเองที่บ้านน่าจะดีกว่า “แล้ววันนี้คุณจะทําอะไรคะ คุณฟินนิค?” วิเวียนรู้สึกว่าวันนี้ต้องการพักผ่อนจริงๆ และวิธีเดียวที่ทําได้คือให้ฟินิคไปที่อื่น “ผมกําลังจะไปส่งแลร์รี่ที่โรงเรียน แล้วก็กลับมาบ้าน” เขาวางแผนที่จะไปส่งแลร์รี่โรงเรียนแล้ว แต่ว่าเขาแวะมาคุยกับวิเวียนก่อน “เอาละคุณไปเถอะ” แลร์รี่อยู่ในชั้นปีที่สองของโรงเรียนประถมแล้ว แม้ว่ารถโรงเรียนจะมารับเขาทุกวัน แต่ฟินนิคยังต้องไปส่งเขาที่โรงเรียนด้วยตัวเอง เนื่องจากฟินนิคหายหน้าไประยะหนึ่ง จึงเป็นการดีที่พ่อลูกจะมีช่วงเวลาที่ผูกพันกัน แลร์รี่ดีใจมากเมื่อเขารู้ว่าฟินนิคกําลังจะไปส่งเขาที่โรงเรียน ถึงแม้จะมีความสุข เด็กชายก็ยังนิ่งเงียบตลอดการเดินทาง ฟินนิคถามเขาว่าอะไรที่รบกวนจิตใจเขา “ผมไม่อยากไปโรงเรียนฮะ” แลร์รี่บอก “ทําไมล่ะลูก?” สําหรับฟินนิค มีเหตุผลสามอย่างเท่านั้นที่เด็กๆไม่อยากไปโรงเรียน พวกเขาไม่ชอบเรียน พวกเขาขี้เกียจ หรือพวกเขาถูกรังแก ฟินนิคหวังเป็นอย่างยิ่งว่านี่จะไม่ใช่เหตุผลที่สาม เพราะเขาจะทําให้มั่นใจว่าผู้กระทําผิดจะต้องชดใช้ทุกสิ่งที่ทํากับลูกของเขา “ผมรู้เกือบจะทุกอย่างที่โรงเรียนนั้นสอนแล้ว” คําตอบของแคร์รี่ทําให้ฟินิคประหลาดใจ นักเรียนชั้นประถมปีที่สองรู้ได้อย่างไรว่าโรงเรียนกําลังสอนอะไร? เขาเรียนรู้จากที่อื่นเหรอ? …